تاثیر برنامه ی نوین آموزش تعدیل سوگیری شناختی بر سوگیری توجه و علایم اضطراب اجتماعی در دانشجویان مضطرب اجتماعی

مقدمه: هدف مطالعه­ی حاضر، بررسی اثربخشی برنامه­ی 4 جلسه­ای تعدیل سوگیری شناختی توجه (cbm-a) بر کاهش سوگیری توجه به تهدید و علایم اضطراب اجتماعی در دانشجویان مضطرب اجتماعی بود. روش­کار: جامعه­ی آماری این کارآزمایی بالینی، تمام دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در دامنه­ی سنی 30-18 سال مراجعه­کننده به کلینیک دانشکده­ی روان­شناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 92-1391 بودند. داوطلبان با نمره­ی بالا در پرسش­نامه­ی هراس اجتماعی کانور (30 نفر) به طور تصادفی در گروه آزمون و درمان­نما قرار گرفتند. در پیش­آزمون، آزمودنی­ها تست کامپیوتری سنجش سوگیری توجه و پرسش­نامه­ی اضطراب اجتماعی کانور را کامل کردند. گروه آزمون، 4 جلسه­ی آموزش تعدیل سوگیری شناختی برای سوگیری توجه را در طی چهار هفته (جلسات هفتگی) دریافت کردند. گروه درمان­نما تعداد جلسات آموزشی برابر با گروه آزمون و مداخله­ی درمان­نما را دریافت کردند. در پس­آزمون (یک هفته بعد از آموزش) و بعد از 12 هفته در آزمون پی­گیری (90 روز)، تمام آزمودنی­ها تکلیف سوگیری توجه و اضطراب اجتماعی را دریافت کردند. داده­ها با نرم­افزارspss  نسخه ی 16 و تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته­ها: گروه آزمون نسبت به درمان­نما، کاهش معنی­داری در سوگیری توجه به تهدید در ارزیابی پس­آزمون (01/0>p) و پی­گیری (01/0>p) نشان دادند. هم­چنین گروه آزمون نسبت به درمان نما به طور معنی­داری علایم اضطراب اجتماعی کمتری در پس­آزمون (05/0>p) و پی­گیری (01/0>p) گزارش کردند. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد استفاده از یک برنامه­ی تعدیل سوگیری توجه چندجلسه­ای برای تسهیل رهاسازی توجه از تهدید می­تواند در درمان اضطراب اجتماعی کاربردهای بالینی داشته باشد.